- zwaśnić
- zwaśnić {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}waśnić {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
zwaśnić
Look at other dictionaries:
zwaśnić — dk VIa, zwaśnićnię, zwaśnićnisz, zwaśnićnij, zwaśnićnił, zwaśnićniony książk. «spowodować waśń, niezgodę, niesnaski między kimś a kimś; pokłócić, poróżnić» Zwaśnić (ze sobą) rodzeństwo. Spadek zwaśnił rodzinę. Godzić zwaśnione małżeństwo … Słownik języka polskiego
waśnić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, waśnićnię, waśnićni, waśnićnij, waśnićniony {{/stl 8}}– zwaśnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać nieporozumienia, niezgodę; różnić, mącić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Waśnić rodzinę, małżeństwo … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokłócić — dk VIa, pokłócićcę, pokłócićcisz, pokłócićkłóć, pokłócićcił, pokłócićcony «przywieść do kłótni, zwaśnić kogoś z kimś; poróżnić» Pokłócił ze sobą siostry. Pokłóciły ich interesy. Rozstali się pokłóceni. pokłócić się «poróżnić się z kimś» Pokłóciła … Słownik języka polskiego
poróżnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} skłócić się, zwaśnić się z kimś, także mieć odrębne zdanie w jakiejś sprawie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Członkowie zespołu poróżnili się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
